ایران
ایران در حقیقت یک فلات کویری بزرگ است که اقلیم‌های قابل سکنی و مجزا از هم آن را احاطه کرده‌اند. هر چند ایران از نظر باستان‌شناسی به اندازه خاور دور مورد کاوش قرار نگرفته، اما مستندات فراوانی از حضور اقوام نخستین در این سرزمین حکایت دارد. ایران یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین تمدن‌های پابرجا مانده است که قدمت آن به ۷ هزار سال پیش از تولد مسیح می‌رسد. اولین زیستگاه‌های شهری ایران متعلق به چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح هستند. داد و ستد و بازرگانی از دیرباز در ایران رواج داشته است.
ایران در سال ۶۲۰ پیش از میلاد توسط مادها به صورت یک کشور یکپارچه درآمد. امپراتوری هخامنشی که بعدتر توسط کورش کبیر بنیان گذاشته شد، اولین امپراتوری فراگیر «جهانی» بود که قلمروی حکمرانی آن از بالکان و شمال افریقا تا آسیای مرکزی را در بر می‌گرفت و در غرب آن امپراتوری روم قرار داشت. در همین دوران بود که کورش کبیر اولین گام‌ها برای پایه‌گذاری نسخه اولیه منشور حقوق بشر را برداشت.
ایران دیرزمانی است که زیستگاه تازی (سلوکی) بوده است. قدیمی‌ترین تصویرنگاری‌ها از سگ‌ها و بعضی از نخستین نگاره‌ها از نژادی مشابه سلوکی مدرن یا تازی در دهلران و خوزستان یافت شده‌اند که قدمت آنها به ۴۲۰۰ تا ۳۹۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌رسد. سفال‌های شوش حاوی تصویرنگاری‌های متعددی است که سگ‌ها به سبک انتزاعی در آن گنجانده شده است (حدود یک هزار از این لوح‌های سفالی تاکنون کشف شده است).
یک صحنه مرکب از بارگاه، اثر میرسید علی، متولد ۱۵۱۰ میلادی در تبریز
این منطقه از دیرگاهان روابط تجاری با شرق داشته است. دربار هان حوالی سال ۱۳۹ قبل از میلاد از طریق جاده ابریشم با سلسله اشکانیان روابط تجاری برقرار کرد. پارس واسطه تجاری بین چین و امپراتوری روم بود که تجارت ابریشم و سایر کالاها از شرق به غرب از طریق آن انجام می‌شد. امپراتوری ساسانیان این تجارت را توسعه بیشتری ب خشید. حمله مغول امنیت را به تجارت بین پارس و شرق و همچنین به غرب بازگرداند؛ چرا که جاده ابریشم را به مسیر عمده تجاری تبدیل کرد که جنبه‌های مختلف فرهنگ‌های گوناگون را از شرق به ایران و سپس به غرب انتقال می‌داد.
ظهور هنر مینیاتور ایرانی مستندات تاریخی از دوران متاخر را برای دوره معاصر به ارمغان آورد. پس از حمله اعراب، در میانه سده هشتم میلادی، کاغذ از طریق جاده ابریشم از چین به ایران وارد شد. به همراه کاغذ، هنر چین هم به ایران نفوذ کرد و نقاشی روی کاغذ ماندگارتر از نقاشی روی دیوار شد. استیلای شرق بر ایران زمینه‌ساز ورود سبک نقاشی روایت‌محور چینی به ایران شد و مینیاتور در ایران رواج یافت.
در دوران حاکمیت صفوی، مینیاتور ایرانی به خوبی قوام یافته بود. این نقاشی‌ها تاریخچه‌ای غنی از سگ‌های تازی در سرتاسر جاده ابریشم، در دربار و خارج از آن در زمان شکار، به دست می‌دهند.
نقاشی حاضر، که «شبانگاه در بارگاه» نامیده می‌شود، در موزه هنر هاروارد قرار دارد. به سگ تازی کرم‌رنگ در میانه یک‌چهارم فوقانی دقت کنید، که زندگی جاری در زیر را تماشا می‌کند. نقاشی متعلق به موزه آرتور. م. سکلر است و بین سال‌های ۴۳-۱۵۳۹ به تصویر کشیده شده است.
امروزه تازی همچنان در فلات ایران شکار می‌کند. مناطق غربی و مرکزی ایران به سگ‌های تازی‌شان معروف هستند، و بخش عمده‌ای از سگ‌های وارداتی به اروپا، به ویژه آلمان، چه در گذشته و چه در حال حاضر، از این مناطق هستند. در این منطقه نیز مانند سایر زیستگاه‌های تازی، شهرنشینی، خشکسالی و بیماری بر جمعیت بومی آن تاثیر گذاشته است.